انگیزش و تعلق سازمانی در شهرداری‌ها؛ از شعار تا واقعیت
انگیزش و تعلق سازمانی در شهرداری‌ها؛ از شعار تا واقعیت
چالوس نیوز |پ در هر سازمانی، نیروی انسانی زمانی بهترین عملکرد خود را نشان می‌دهد که احساس کند دیده می‌شود، ارزش دارد و عضوی از یک هدف بزرگ‌تر است. در شهرداری‌ها، این احساس تعلق نه‌تنها ضامن رضایت شغلی کارکنان است، بلکه به‌طور مستقیم بر کیفیت خدمات شهری و رضایت شهروندان اثر می‌گذارد.

چالوس نیوز |پ در هر سازمانی، نیروی انسانی زمانی بهترین عملکرد خود را نشان می‌دهد که احساس کند دیده می‌شود، ارزش دارد و عضوی از یک هدف بزرگ‌تر است. در شهرداری‌ها، این احساس تعلق نه‌تنها ضامن رضایت شغلی کارکنان است، بلکه به‌طور مستقیم بر کیفیت خدمات شهری و رضایت شهروندان اثر می‌گذارد.

فرزین مددپور / رئیس اداره منابع انسانی شهرداری چالوس

سال‌هاست که در مدیریت منابع انسانی از «انگیزش» و «تعلق سازمانی» به عنوان مفاهیمی کلیدی یاد می‌شود، اما واقعیت این است که در بسیاری از شهرداری‌ها، این دو مفهوم هنوز از مرحله شعار فراتر نرفته‌اند. در حالی‌که انگیزش، موتور درونی تلاش کارکنان است و تعلق سازمانی، چسب نامرئی‌ای است که آنان را در کنار هم نگه می‌دارد.

شهرداری چالوس به عنوان نهادی خدمت‌محور، بیش از هر چیز به نیروی انسانی متعهد نیاز دارد. تعهدی که تنها با دستور و بخشنامه ایجاد نمی‌شود، بلکه باید در فضای سازمانی تنیده شود.
کارمندی که احساس کند صدایش شنیده می‌شود، نظرش اهمیت دارد و آینده‌اش در سازمان قابل پیش‌بینی است، دیگر فقط برای حقوق کار نمی‌کند؛ او برای اعتبار مجموعه و رضایت مردم شهرش تلاش می‌کند.

ایجاد انگیزه در کارکنان با وعده و پاداش‌های مقطعی پایدار نمی‌ماند. انگیزش واقعی از عدالت، اعتماد و فرصت رشد زاده می‌شود. اگر کارکنان حس کنند نظام پرداخت و ارتقا منصفانه است، مدیران رفتار محترمانه و حمایتی دارند و مسیر یادگیری باز است، انرژی درونی آنان چند برابر می‌شود.

از سوی دیگر، تعلق سازمانی فقط یک حس عاطفی نیست، بلکه یک سرمایه اجتماعی است. شهرداری‌ای که کارکنانش به آن افتخار می‌کنند، کمتر با ترک خدمت، بی‌نظمی یا بی‌تفاوتی روبه‌رو می‌شود. این تعلق را می‌توان با اقداماتی ساده اما مؤثر تقویت کرد؛ مانند قدردانی صادقانه، گفت‌وگوهای درون‌سازمانی، مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها و جشن گرفتن موفقیت‌های جمعی.

تجربه در شهرداری چالوس نشان داده است که وقتی مدیران در رفتار و تصمیم‌های خود صداقت، عدالت و شفافیت را پیشه کنند، کارکنان نیز همان ارزش‌ها را در ارتباط با مردم بازتاب می‌دهند.
به همین دلیل، مدیریت منابع انسانی باید نقش «تسهیلگر انگیزه» را ایفا کند، نه صرفاً «ناظر انضباط».

در نهایت، انگیزش و تعلق سازمانی نه ابزار تجملی مدیریت، بلکه شرط بقا و کارآمدی در دنیای امروز است.
شهرداری‌ای که به کارکنانش احترام بگذارد، در واقع به شهر خود احترام گذاشته است؛ زیرا شهرِ بانشاط و امیدوار، با کارکنان بانگیزه و وفادار آغاز می‌شود.

print

  • نویسنده : فرزین مددپور